Wytrzymałość materiału jest to opór stawiany przez ciało stałe zniszczeniu jego struktury pod działaniem obciążenia. W murze elementy poddawane są ściskaniu. Marka betonu komórkowego to średnia wytrzymałość na ściskanie w stanie suchym. W zależności od wytrzymałości na ściskanie rozróżnia się betony różnych marek. Na podstawie wytrzymałości na ściskanie projektant oblicza tzw. wytrzymałość charakterystyczną murów, która zależy również od wytrzymałości na ściskanie zaprawy.
Miarą izolacyjności cieplnej każdego materiału jest współczynnik przewodzenia ciepła. Niska wartość współczynnika powoduje, że wartość współczynnika przenikania ciepła U (dawniej k) przez ściany z tego materiału, jest odpowiednio niższa, co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia strat ciepła przez tę ścianę, a więc w efekcie i przez cały dom.
Właściwości akumulacyjne zależą od pojemności cieplnej materiału. Pojemnością cieplną nazywamy zdolność kumulowania (gromadzenia) ciepła przez materiał przy jego ogrzewaniu. Beton komórkowy bardzo powoli akumuluje i oddaje zakumulowane (zatrzymane) w sobie ciepło, co zapewnia komfort cieplny pomieszczeń poprzez utrzymanie stałej temperatury bez względu na porę roku i warunki panujące na zewnątrz budynku. Dom z betonu komórkowego chroni pomieszczenia zimą przed szybkim oziębieniem, latem przed przegrzaniem. W budynkach z betonu komórkowego występują optymalne warunki cieplno-wilgotnościowe, nie jest za sucho ani za wilgotno. W pomieszczeniach utrzymuje się stały, zdrowy mikroklimat. Taki mikroklimat jest wynikiem paroprzepuszczalności betonu komórkowego; pochłania on bowiem nadmiar pary znajdującej się w powietrzu pomieszczenia a oddaje ją, gdy w pomieszczeniach jest sucho. Dlatego mówi się, że ściany z betonu komórkowego oddychają.Wiadomo, że wszystkie materiały mikroporowate podciągają kapilarnie wodę. W celu zapobieżenia kapilarnemu podciąganiu wilgoci przez dolne partie ścian należy oddzielić je izolacją poziomą od ścian fundamentowych. Aby ściany z betonu komórkowego ochronić przed wodą i wilgocią wystarczy je otynkować. Skład chemiczny betonu komórkowego sprzyja wytwarzaniu się wewnątrz środowiska alkalicznego, które sprawia, że beton ma właściwości jakby "dezynfekujące" i mimo swej porowatości nie stanowi sprzyjającego podłoża dla rozwoju bakterii.
Mrozoodporność jest to właściwość nasyconego wodą materiału polegająca na tym, że nie ulega on zniszczeniu na skutek rozsadzania go przez wodę zamarzającą w porach. Beton komórkowy, nie zawilgocony nadmiernie jest materiałem odpornym na działanie mrozu i nie ulega destrukcji pod wpływem działania cyklicznych zamrażań.
Odporność ogniowa jest to czas, w którym elementy budowlane zachowują swoje właściwości użytkowe w czasie działania ognia. Beton komórkowy jest materiałem niepalnym, zabezpiecza też budynek przed rozprzestrzenianiem się ognia. W wyniku działań ognia beton komórkowy, podobnie jak beton zwykły, ulega tylko powierzchownym spękaniom.
Wszystkie materiały budowlane pochodzenia mineralnego zawierają naturalne pierwiastki promieniotwórcze. Od roku 1980 obowiązuje w Polsce wymóg wykonywania badań surowców i materiałów budowlanych z punktu widzenia istniejących w nich stężeń naturalnych pierwiastków promieniotwórczych. Wyniki badań pokazują, że beton komórkowy ma niskie stężenie naturalnych pierwiastków promieniotwórczych - na poziomie 15 - 65 % wartości dopuszczalnych.
Wytrzymałość materiału jest to opór stawiany przez ciało stałe zniszczeniu jego struktury pod działaniem obciążenia. W murze elementy poddawane są ściskaniu. Marka betonu komórkowego to średnia wytrzymałość na ściskanie w stanie suchym. W zależności od wytrzymałości na ściskanie rozróżnia się betony różnych marek. Na podstawie wytrzymałości na ściskanie projektant oblicza tzw. wytrzymałość charakterystyczną murów, która zależy również od wytrzymałości na ściskanie zaprawy.
Miarą izolacyjności cieplnej każdego materiału jest współczynnik przewodzenia ciepła. Niska wartość współczynnika powoduje, że wartość współczynnika przenikania ciepła U (dawniej k) przez ściany z tego materiału, jest odpowiednio niższa, co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia strat ciepła przez tę ścianę, a więc w efekcie i przez cały dom.
Właściwości akumulacyjne zależą od pojemności cieplnej materiału. Pojemnością cieplną nazywamy zdolność kumulowania (gromadzenia) ciepła przez materiał przy jego ogrzewaniu. Beton komórkowy bardzo powoli akumuluje i oddaje zakumulowane (zatrzymane) w sobie ciepło, co zapewnia komfort cieplny pomieszczeń poprzez utrzymanie stałej temperatury bez względu na porę roku i warunki panujące na zewnątrz budynku. Dom z betonu komórkowego chroni pomieszczenia zimą przed szybkim oziębieniem, latem przed przegrzaniem. W budynkach z betonu komórkowego występują optymalne warunki cieplno-wilgotnościowe, nie jest za sucho ani za wilgotno. W pomieszczeniach utrzymuje się stały, zdrowy mikroklimat. Taki mikroklimat jest wynikiem paroprzepuszczalności betonu komórkowego; pochłania on bowiem nadmiar pary znajdującej się w powietrzu pomieszczenia a oddaje ją, gdy w pomieszczeniach jest sucho. Dlatego mówi się, że ściany z betonu komórkowego oddychają.Wiadomo, że wszystkie materiały mikroporowate podciągają kapilarnie wodę. W celu zapobieżenia kapilarnemu podciąganiu wilgoci przez dolne partie ścian należy oddzielić je izolacją poziomą od ścian fundamentowych. Aby ściany z betonu komórkowego ochronić przed wodą i wilgocią wystarczy je otynkować. Skład chemiczny betonu komórkowego sprzyja wytwarzaniu się wewnątrz środowiska alkalicznego, które sprawia, że beton ma właściwości jakby "dezynfekujące" i mimo swej porowatości nie stanowi sprzyjającego podłoża dla rozwoju bakterii.
Mrozoodporność jest to właściwość nasyconego wodą materiału polegająca na tym, że nie ulega on zniszczeniu na skutek rozsadzania go przez wodę zamarzającą w porach. Beton komórkowy, nie zawilgocony nadmiernie jest materiałem odpornym na działanie mrozu i nie ulega destrukcji pod wpływem działania cyklicznych zamrażań.
Odporność ogniowa jest to czas, w którym elementy budowlane zachowują swoje właściwości użytkowe w czasie działania ognia. Beton komórkowy jest materiałem niepalnym, zabezpiecza też budynek przed rozprzestrzenianiem się ognia. W wyniku działań ognia beton komórkowy, podobnie jak beton zwykły, ulega tylko powierzchownym spękaniom.
Wszystkie materiały budowlane pochodzenia mineralnego zawierają naturalne pierwiastki promieniotwórcze. Od roku 1980 obowiązuje w Polsce wymóg wykonywania badań surowców i materiałów budowlanych z punktu widzenia istniejących w nich stężeń naturalnych pierwiastków promieniotwórczych. Wyniki badań pokazują, że beton komórkowy ma niskie stężenie naturalnych pierwiastków promieniotwórczych - na poziomie 15 - 65 % wartości dopuszczalnych.